-
سه شنبه 1395/05/05
-
13:15
-
438 بازدید
بچه ک بیدیم عید و تُوسون می رفتیم ولاتمون. اونجو از سر صُب تا بُنگ مغرُو تو کیچه وُ لِک بیدیم ،گیر بازی.ایسو ای قصه ای ک میخوام بِکشُم سیتون راجع به جومه ماکسی خومه و کاملا واقعیت داره.
عامه مهربونی دارُم که امیدوارم از خدا ک صد و سی چهل سااال عُمرش بو،خیلی وِرُم عزیزاااا،عامه عزیزوم خیاطی میکه،خیلی ماهر بی کافی بی سیلِ لُواسی کُنه و بعد مثش بُدوزه،بلکم بِختِرِش.
اوسنل پارچه فروش تو ولاتل زیاد میمدن و اکثرا هم با موتور بیدن.
کاخلاصه عامه عزییییزوم یه پارچه گلدار نارنجی سی مو اِسه،اوموقع تازه تو ولات ماکسی مُد واویده بی.ی جومه ی یِکاگیر ک ـبلندیش تا مچ پا بی.هردختری ماکسی بِرِش بی دیه آخر باکلاس بی.
الوِته بوگوما مو خُم از همو سُو با کلاس بیدم و باکلاسی تو خینم بی و هِنی هَم هسه.
خلاصه عامه عزیزوم سیم یه جومه ماکسی دُخت، ماکسی نارنجی جیب دار و دور جیبش هَم پَرپِروکی باریکی دُخته بی.
وقتی بِرم کردم احساس با کلاسیم خیلی رفت بالا دیه به قول امروزیَل شاخِ طیفه بیدم (البته ور خوما)،ماکسی نارنجی اثرشه مث پسا برجام ریم ناده بی:
۱- گپ زدنم کلا تهرونی واویده بی با کمکی لهجه
۲- تیکه گرفتنم واویده بی قِد تیکه بچه ی دوساله
۳-رو کردنم مث حانیکو تاچیبانا بی و دسلمَم حساوکو تازه پِی تَسکِواو حنایی راسُم کرده بیدن،ایوَر اووَرُم با فاصله گرفته بیدم و رُو می کِردُم.
۴- چِک و چیلم هم کرده بیدم قِد نک بچه بلبلی ک خالوم از تو مُخَل می گرُفت.
(اینا همش تو ی روزی ایطَهر واویده بی)
شُو ک واوی عامم اینا اُماده واویدن که برن خِشَم،شونشینی.مُنم ماکسی نارنجیم بِرُم کردُم ک پاشون برَم.خونه عامم و در که صَرا ویمیدی،دِس چِپش یه چَپُو پُر اُیی بی که پَهناش نیم متری وِیمی.
بِچِی عامم چراغ سیمی دِسش و نُهای ما و عامَم یه چماق آوااااادی دِسش (سی دفاع احتمالی)پشت سرمون و مانلَم که نزیک هشت،نه تا بچه بیدیم بینشون و حرکت سمت خونه عامه گُتوم سی شونشینی.
چند،قدمی ک رفتیم رسیدیم و چَپو و باید ری چَپو میتنگِسیم،منم سی خوم با فیس مضاعف رو میکردم تا رسیدم به چَپو و باید ریش میتنگسم.
همطَهر که با فیس اومدم بِتِنگُم آغا چیشتون روز بد نِوینه،پام واز کردم بتِنگُم عرض چپو بیش ماکسی مو بی و چُلُپ اُفتادم تو چَپو.سِراَندَرپام خُلیس واوی،واویدم مث مُشکی ک تو اُو زِدیش و درش اُوُردی، هرچی فیس داشتُم دیم اُو رفت. دیه باقیش نگم بهزه.. هعععیی.
نویسنده
نجمه حسینی فر
برچسبها: نجمه حسینی فر, نظرآقا سلام, داستان, سایت, قدیمی, خمودمونی, علی رزمجو, روستا, خیاط, جومه, مرکز دهستان زیراه,