روستای نظرآقا-نظرآقا سلام

سودای ریاست بر شورای محل ...

نوشته ی :  شاکر شکیبا

24 ساعت بعد از اعلام نتایج آراء چهارمین دوره ی انتخابات شورای اسلامی روستای نظرآقا ، زمزمه هایی مبنی بر تعیین و تعارف ریاست شورا به گوش می رسید و گمانه زنی ها شروع شد . علاوه بر جمع پنج نفره ی منتخب مردم که به نوعی مشعوف برگزیده شدن بودند ، اطرافیان و حامیان این منتخبین نیز جریان گزینش را به جد پیگیری می کردند .  متاسفانه از شواهد و قرائن پیداست ، همان آفتی که بر پیکره ی شورای سوم به مدت شش سال افتاده بود بر تن نحیف و نارس این شورا نیز نقش بسته است و بوی نامیمون انشقاق به مشام می رسد . علاوه بر پیگیری ها و بالا و پایین شدن های خود منتخبین ، حامیان ریش سفید و جوان و طیف های مساعی هر منتخب ، بر طبل خویش می کوبند و حق خواهی می کنند . حق خواهی به این شکل که :   ما به تو رای دادیم که  این بشه و آن بشه ....

مثلا : فلان طایفه خوب یا بد به فلان آقا رای داده و مثلا بر گردن منتخب دینی دارند که  یا باید رئیس را اونی بزاری که ما می گوییم  یا باید دهیار را اینی بزاری که ما می خواهیم . خلاصه بلبشویی راه افتاده اون سرش ناپیدا .  خود منتخبین هم که خود را مثلا به بی خبری زده اند، رایزنی ها را شروع کرده اند که این به اون رای دهد و اون به این رای ندهد .

از شما چه پنهان سودای ریاست در دل همه ی منتخبین سوسو می کند . از محمود بازیار که منتخب اول شد تاااااااااااااااا مختار بحرانی که آخرین منتخب بر حسب آراء بود . همگی کم کم بوی خوش ریاست را استشمام می کنند و راستی راستی حس رئیسی  مرئوسی گرفته اند .  در بین منتخبین موضوعی به نام شایسته سالاری که اصلا وجود ندارد . حتی حامیان سوای از شعف انتخاب نیز گزینه ی مبارک شایسته سالاری را قدغن کرده اند و گرو کشی شروع شده است .

بنده سالهاست تمام زیر و بم شورای محل  و دهیاری را رصد می کنم و کنتراست شدید بین رئیس و مرئوس شوراها را می دانم و قطعا اگر روندی که تا این لحظه در بطن موجودیت منتخبین این شورا شروع شده  هیچ امیدی به اتحاد و وحدت بین منتخبین نمی بینم و این مرقومه می تواند سندی باشد در سال 1396 که بتوان بیلان شورای چهارم را بررسی کرد ، مگر اینکه رشته ی وحدت در دل این پنج نفر شکلی دیگر به خود  بگیرد و شورا دلخوش سه به دو نباشد و بازی برد برد را شروع کند. برای این ادعا هم دلایلی دارم که آنهایی که منع قانونی ندارد مطرح و آن دسته از مواردی هم که هر چند به وثوقش ایمان دارم منتهی ورود به حریم خصوصی دیگران می شود در سینه نگه می دارم .

ائتلاف گمگشته و سلاخی شده شورای چهارم ، در تعیین ریاست شورا بی رنگ بی رنگ شده و حنای ریش سفید بودن این مجمع هم دیگر رنگی ندارد و قضیه همان قضیه ی بِکش تا بِکشیم شده .  شکست سخت ائتلاف بر بازمانده ها سایه انداخت و بوی مهربانی رخت بر بست تا جایی که علی محمدزاده و الله کردم ستوده نیا که با رای غافل گیر کننده اشان تمام معادلات را بر هم زدند ، در صدد شدند خودی نشان دهند و عرض اندام کنند که : هااااا    ، مانم هسیمون !

مختار بحرانی هم که هنوز معلوم نیست قوم جعفر است یا اهل برمک مدام در حال مزمزه کردن طعم موجهایی است که در شرف جاری شدن است . هر چند اینگونه ورود کردن حس بی اعتمادی به موکلینش می دهد و قطعیت حضورش را کمرنگ می کند  اما ایشان این گزینه را یعنی محک زدن مسیر را انتخاب کرده است، خوب یا بدش پای خودش .

قاموس دهیاری که چندین سال است بر یک پاشنه می چرخد ، نقطه ی گروکشی شده برای بعضی از این منتخبین .  جهت ابقای دهیار کنونی  یکی به نعل می کوبد  یکی به میخ  و جهت حذف دهیار نیز رو کردن گزینه ها شروع شده و باز هم این کوبیدن ها و ندا دادن ها ریشه در اختلاف کهنه ی شورای گذشته دارد . همان دمل چرکینی که شورای نظرآقا را به شدت بیمار کرد و تا مرز عزل یکی از اعضاء  از بدنه ی شورای سوم توسط بخشدار سعدآباد انجامید و زمزمه ی انحلال شورا نیز به گوش رسید  و حضور علل بدل های شکننده هم نتوانست این درد مزمن را مرهم نهد .

حال در این پنج نفر ،  که به واقع دو طیف شده اند ، یک طیف در تلاشند حریف را مرئوس کنند و مجموعه ی کنونی دهیاری را ادامه دهند و طیف دیگر هزار برگ کفنهای پوسیده را در می نوردند که روزنه ای پیدا کنند و علاوه بر تکیه زدن بر مسند ریاست ، از بیخ و بن دهیاری را رنگ دیگر و طرحی نو دراندازد ...

خدا  آخر عاقبتش را ختم به خیر کند ، این قصه سر دراز دارد.....