روستای نظرآقا-نظرآقا سلام

نظرآقا سلام _ این داستان زیبا و پر از احساس به مناسبت بزرگداشت روز معلم، از طرف سرکار خانم منیژه دریسی شاعر و نویسنده نظرآقایی تقدیم می شود به معلم دوران ابتدایی وی مرحومه سرکار خانم مرضیه خادمی همسر فقید آقای محمدحسین عاملی دبیر اسبق دبستان شهید اسماعیل رزمجو که در 26تیرماه 1378 دار فانی را وداع گفتند: 

کوچه باغ خاطره

دستان کوچکم از دستان پر مهر و دریایی مهربان مادرم جدا و آن لحظه دنیایی از ترس و دلهره مهمان خانه ی قلبم شد. احساسم به پرنده ای می مانست غریب بر فراز درختی تنومند که یارای نشستنش بر شاخه ای نبود. خورشید نگاهش وجود م را مالامال گرمایی از مهر کرد و غنچه ی تبسمی که از گلستان لبهایش رویید ٬ طراوت لحظه های ابهام من شد. کلام روح بخش و دلنشینش چون موسیقی دلنوازی آهنگ زندگیم را به شور درآورد. دل دریایی اش لبریز از آرامش بود و کلبه ی سرد یأس و ناامیدیم را همواره ارمغان شور و شعف بود. دست های روشنش سپیدی خود را از گل بوسه های گچ ٬ گرفته و شمع وجودش شعله ور از نیروی ایمان و انسانیت. همیشه کلام امید بخشش همچون نسیم صبحگاهی نشاط بخش روح خسته ام بود. قدوم سبزش کوچه باغ خاطر پر دغدغه ام را صفایی بود وطپش قلبش ٬ آهنگ خوش هستی در غزل شیوای زندگیم.
امروز به دستانم نگریستم و از صمیم قلب دوست داشتم بودی و بار دیگر دستان پرمهرت را در دست می گرفتم و می بوسیدم دستانی را که عمری لایق بوسیدن بود. تو را می گویم مهربان ترین معلم ... تو که الفبای علم را در محضرت آموختم و تقسیم کردی شیرینی لحظه هایت را با لحظه های کودکی ام.
هنوز از صفحه ی ذهنم پاک نشده آن روزی که در نوشتن ‌‌‍معلم ناتوان بودم و از خستگی به خواب رفتم و دستان پرمهر تو مرا در آغوش گرفت تا خوابی پر از آرامش و رهایی داشته باشم. بزرگ منشی ات آن روز همچون ابری باران پرشکوه معرفت را بر چمن دشت دانشم فرو ریخت تا بیاموزم عشق و مهر را از دل دریایی ات...

شکوهت تا ابد ماندگار و روزت مبارک مهربان معلمم
تقدیم به مرحومه خانم مرضیه خادمی عزیز ٬ معلم اول ابتدایی ام.
روحش شاد و یادش تا ابد پرفروغ

(منیژه دریسی)